مکانیسم اثر امفوتریسین بی
مکانیسم احتمالی دیگر: تحریک وابسته به اکسیداسیون ماکروفاژها
فارماکوکینتیک امفوتریسین بی
پیک سرمی: طی ۱ ساعت پس از دوز ۴ تا ۶ ساعته
اتصال به پروتئین: ۹۰%
متابولیسم: نامشخص
نیمه عمر:
نوزادان نارس ۱۴٫۸ ساعت
نوزادان و کودکان (۴ ماه تا ۴سال) ۴۰٫۳-۱۱٫۹ ساعت
بزرگسالان فاز ابتدایی ۴۸-۱۵ساعت، فاز پایانی ۱۵ روز
دفع: ادرار (۵-۲% به عنوان فرم فعال بیولوژیکی)؛ ۴۰% طی ۷ روز دفع می گردد و حداقل ۷ هفته پس از قطع مصرف، هم چنان در ادرار قابل تشخیص است.
عوارض جانبی امفوتریسین بی
تداخلات دارویی امفوتریسین بی
– تشدید هایپرفسفاتمی
– تشدید هایپوکالمی
– تشدید هایپوکلسمی
– تشدید سمیت کلیوی
– تشدید سمیت گوشی
تداخلات رده X (پرهیز):
برومپریدول، فکسینیدازول[INT]، فوسکارنت، متوکسی فلوران، ساکارومایسس بولاردی
کاهش اثرات داروها توسط آمفوتریسین بی:
ساکارومایسس بولاردی
کاهش اثر آمفوتریسین بی توسط داروها:
عوامل ضد قارچ (مشتقات آزولی)، برومپریدول
افزایش اثرات داروها توسط آمفوتریسین بی:
آمیفوستین، آمینوگلیکوزید ها، داروهای ضد جنون (نسل دوم؛ آتیپیک ها)، برومپریدول، گلیکوزیدهای قلبی، کولیستیمتات، سیکلوسپورین (سیستمیک)، دی کلرفنیرامین، دولوکستین، فکسینیدازول [INT]، فلوسیتوزین، عوامل مرتبط با کاهش فشار خون، فرآورده های حاوی لوودوپا، نیتروپروسید، فولکودین، سدیم استیبوگلوکونات
افزایش اثرات آمفوتریسین بی توسط داروها:
آلفوزوسین، باربیتورات ها، بن پریدول، عوامل کاهنده ی فشار خون، بریمونیدین (موضعی)، کورتیکواستروئید ها (سیستمیک، استنشاقی از دهان)، دیازوکسید، درونابینول، فوسکارنت، گانسیکلوویر-والگانسیکلوویر، گیاهان (با خاصیت کاهش فشار خون)، لورمتازپام، متوکسی فلوران، مولسیدومین، نافتوپیدیل، نیکرگولین، نیکوراندیل، اوبینوتوزومب، پنتوکسی فیلین، مهار کننده های فسفو دی استراز ۵، آنالوگ های پروستاسیکلین، کیناگولید
تداخل با غذا:
ذکر نشده است.
هشدار ها امفوتریسین بی
۲- عملکرد کلیوی (BUN و سطح کراتینین) در ابتدای درمان ارزیابی شود و سپس در صورت افزایش دوز درمانی، به صورت یک روز در میان و سپس هفتگی پایش شود.
۴- الکترولیت ها (خصوصا پتاسیم و منیزیم)، عملکرد کبدی، PT/PTT و CBC پایش گردد.
۵- علایم هایپوکالمی در بیمار ارزیابی شود (ضعف و گرفتگی عضلات، سرگیجه، تغییرات الکتروکاردیوگرام).
۶- از لحاظ بروز تداخل با دیگر داروهایی که منجر به سمیت کلیوی می شوند، مورد ارزیابی قرار گیرد.
۷- ورودی و خروجی دارو پایش شود.
توصیه های دارویی امفوتریسین بی
۲- با تزریق وریدی مقادیرکم کورتیکواستروئیدها قبل و در طی آنفوزیون وریدی آمفوتریسین B احتمال بروز واکنش های تب زا کاهش می یابد. همچنین مصرف استامینوفن ، آنتی هیستامین ها ویا فنوتیازین ها قبل از آنفوزیون آمفوتریسین B عوارضی چون تب، تهوع ولرز ناشی از دارو را کاهش می دهند.
۳- آنفوزیون وریدی آمفوتریسین B باید طی ۴-۲ ساعت انجام شود.
۴- مصرف مقادیر کامل این دارو حتی در بیماران مبتلا به عیب کار کلیه ضروری است. با این وجود در صورت پیشرفت عیب کار کلیه بیمار باید تحت مراقبت پزشکی قرار گیرد.
۵- نشت دارو به بافت های اطراف رگ ممکن است سبب بروز تحریک شدید محل تزریق گردد.
۶- برای به حداقل رساندن بروز ترومبولبیت موضعی ناشی از آنفوزیون وریدی این دارو،می توان هپارین را به محلول تزریقی اضافه کرد ویا آمفوتریسین B را یک روز در میان تجویز کرد. همچنین مصرف یک روز در میان آمفوتریسین B احتمال بی اشتهایی را کاهش می دهد.
۷- مقدار مصرف این دارو به یک روز در میان نباید بیش از ۱/۵mg/kg باشد.
