با توجه به نزدیک شدن فصل انتخابات و تغییر دولت و به طبع آن دیر یا زود کمافی السابق تغییرات گسترده در مدیریت های کلان و خرد که همیشه جامعه را با آسیب های آن مواجه کرده است، این روز ها شاهد هجوم برخی افراد فرصت طلب به ستادهای انتخاباتی، برای عقب نماندن از تقسیم غنائمِ بعد از پیروزی کاندیدای با احتمال پیروزی بیشتر هستیم!!!
این هجوم با پدیده دو رویی اینگونه افراد را از آنچه به آن اعتقاد قلبی ندارند و صرفا از بعد شخصیتی و شخصی به آن نگاه میکنند، همراه میکند!!
دورویی تظاهر فرد به داشتن ارزش‌هایی است که به آنها باور ندارد و در رفتارهایش انعکاس نمی یابد، ریا نیز نوعی حیله است و ما با حیله از خود شکلی غیر از آنچه هستیم نشان می‌دهیم، فرد ریاکار معمولا دارای یک ترس درونی نیز هست که خود را به شکل و صورتی نمایان میکند که آنچه در حقیقت است پنهان بماند.
لذا عمده دو رویی و ریا در سود جویی یا ترس ریشه دارد که در هر دو صورت عاملی جدی برای آسیب های اجتماعی است .وقتی افراد می‌بینند که رک و صادق بودن، مانع پیشرفت آنها می‌شود، سعی کرده طوری رفتار و وانمود کنند که برای دیگران خوشایند است که این دلایل معمولا باعث می‌شود که افراد رو به دورویی بیاورند.
علم روانشناسی دوروها و ریاکاران را به چهار گروه دسته بندی کرده است:
گروه اول همان آدم هایی هستند که ادعاهای شان با رفتار و اعمال شان در تضاد است یعنی وقتی در میان مردم هستند یک چیز می گویند و در عمل بر خلاف آن رفتار می کنند اما اینها در عین حال صادق نیز هستند چون اگرچه عمل شان با آنچه می گویند در تضاد است اما به آنچه انجام می دهند، ایمان دارند.!
گروه دوم، مثل گروه قبل باورهای شان با رفتارشان در تضاد است با این تفاوت که این گروه با خود صادق هستند و می دانند در باطن چه جور آدمی هستند!
گروه سوم ریاکارها البته پیچیده تر از دو گروه دیگرند و روانشناسان آنها را دو روی متقلب می دانند که حتما کنار آمدن با آنها سخت تر از دو دسته قبل است، این گونه آدمها نه فقط ادعای شان با رفتارشان متضاد است بلکه ادعای این افراد نیز با باورهای شان یکی نیست.
در واقع این گروه از آدم ها ادعا می کنند به مسائلی باور دارند در حالی که در درون هیچ اعتقادی به آن مسائل ندارند مثلا اینها نه تنها راستگو نیستند و دروغ می گویند بلکه اساسا به راستگویی نیز باور ندارند، اینها کسانی هستند که رفتارشان با گفتارشان هماهنگ نیست و در باطن به آنچه در میان مردم می گویند نیز اعتقاد ندارند.
گروه چهارم افرادی هستند که به آنچه می گویند عمل می کنند اما به آنچه می گویند باور ندارند، این گروه ریاکاران و دو رو ها این چنین عمل می کنند چون سعی دارند همیشه دیگران را از خود راضی نگه دارند، حتی اگر قرار باشد دست به کارهایی بزنند که به آن اعتقاد ندارند!
با توجه به مطالب ارائه شده دو رو و ریاکار در صورت موفقیت در کار خود و گمراه کردن افکار عمومی و مدیران ارشد ، با صعود در جایگاه بالاتر به منافع شخصی خود رسیده و با توجه اینکه ریاکاران از شایستگی لازم برخوردار نیستند باعث سقوط جایگاه اجتماعی و فرهنگی جامعه شده و علاوه بر اینکه یک فرهنگ مذموم راگسترش میدهند، از ناکارآمدی آنها آسیب های جبران ناپذیری به ابعاد مختلف اجتماعی ،سیاسی و اقتصادی جامعه وارد می شود.
