به نظر می آید تغییرات جدی پیش روی پیکره متزلزل ساختمانی ست که اداره استان خوزستان را پیش تر در دست داشت. برچیده شدن مناسبات گعدیه ای به مفهوم سیاسی – بومی آن، یکی از اساسی ترین اقداماتی ست که می تواند این اقلیم را از چنگال چپاولگران سود جو برهاند. این مفهوم نو ظهور در راس اداره استان به مثابه دست های نامرئی اداره گعدیه ای، سیاسی، اجتماعی، عمرانی و اقتصادی در سال های اخیر به طور کاملا شفاف شکل رسمی به خود گرفت و مفهوم سیاسی – بومی جدیدی از واژه گعدیه را به مصطلحات سیاسی این استان افزود.
این مفهوم گرچه در نگاه اول بسیار مضحک به نظر می آمد، اما سال هاست که به طرق مختلف خوزستان خسته را دچار بلاها و مصیبت های جبران ناپذیری کرده است. نیروی موثر، ولایتمدار و فعال این استان را به گوشه عزلت رانده و جمعی ناتوان و بی اراده را در مناصب مهم قدرت در اداره این استان زرخیز و پر نخبه نشانده است.
از یک سوی مردم با ضعف ناشی از عدم مدیریت و توان تخصصی این مسئولین در بسط عدالت و رفع تبعیض درگیرند و از سوی دیگر مجرای چپاول عده ای رانت خوار به راحتی در این هیاهو و ستیزه باز شده، به گونه ای که با آرامش کامل بین یکدیگر به تقسیم غنائم می پردازند. در چنین فضایی قطعا، بی آبی، سیل، زلزله، آبگرفتگی، فوران فاضلاب شهری، آلودگی زیست محیطی، نرخ بالای بیکاری، فقر و … و تنش های سیاسی نشات گرفته از چنین بستری برای آن ها به عنوان یک فرصت کلیدی در جهت کسب منافع بیشتر قلمداد می شود.
لذا انتظار می رود، با توجه به مطرح شدن گفتمانی جدید و جدی از سوی رئیس مجمع نمایندگان خوزستان، دکتر سید کریم حسینی مبنی بر #تغییر_به_نفع_مردم با حمایت حداکثری شهروندان و نخبگان خوزستان رو به رو شود تا از چنین ساختار متزلزلی که هنوز از بقایا و تاروپود پوسیده آن در نقطه نقطه مدیریت کلان این استان به چشم می خورد، رها شویم، در همان حال این امکان نیز فراهم می شود که فضای آلوده ای که سال ها با تبلیغات میلیاردی و لابیگری های گعدیه ای گسترده فضای انتخابات این استان را تحت شعاع خود قرار می داد، در آینده بسیار نزدیک با حضور و اشراف استاندار کنونی خوزستان، نماینده محترم ولی فقیه استان و جوانان جهادی با گامی بلند به سوی تغییر به نفع مردم ، جریان عمران و توسعه این اقلیم پس از سال ها به شکل ملموسی اجرائی شود.
گفتمان تغییر به نفع مردم از راس مجموعه استانداری و شهرداری می تواند بخش اعظمی از کم کاری ها، اتلاف سرمایه های غنی این اقلیم و مهاجرت فراوان نخبگان به استان های مرکزی را متوقف کند و در نقطه مقابل با خشک کردن پیش درآمد تقسیمات دامنه دار قومی و نژادی – مبدل شدن به بحرانی که سبب می شود، هر مسئول بی لیاقت و ناتوانی تنها به جهت داشتن قومیت مشخص و مدافعانی از جنس چپاولگران گعدیه ای، بر مهم ترین مسند تصمیم گیری کلان استان به راحتی تکیه زند و خود را وام دار کسانی غیر از مردم بداند- جهت ارائه راه حل قطعی برای گذار از چنین بستر ملتهبی می بایست با قاطعیت فراوان به پشتوانه مردم و نخبگان فضای قدرت را به کسانی واگذار کرد که خود را وامدار و خدمتگذار مردم بداند.
